our days on earth
1-18 november 2018
Gent, België, Zebrastraat
Jarenlang heb ik kinderen van vrienden geportretteerd. Op een manier die zeker de laatste twee decennia als erg controversieel wordt beschouwd: naakt voor de camera. Wat bij beeldhouwwerk en schilderijen geen probleem is wordt bij het medium fotografie plots om een of andere reden voor velen onaanvaardbaar. Ik ben nochtans niet bezig met seksualiteit of erotiek, eerder ga ik op zoek naar de pure schoonheid en soms ook de androgeniteit van het naakte kind. In mijn werk bedoel ik het banale portret te overstijgen en ga ik op zoek naar het verbeelden van een persoon. De omgeving of achtergrond die ik kies is donker en onbestemd, de kinderen daarentegen zijn omgeven door licht.
For years I have portrayed the children of friends. In a way that is considered very controversial for the last two decades: naked in front of the camera. What is no problem with sculptures and paintings is suddenly for one reason or another unacceptable to many with the medium of photography. I am not, however, concerned with sexuality or eroticism, rather am I searching for pure beauty and androgenity.
Sommige van de kinderen die voor mij hebben geposeerd ben ik later opnieuw gaan opzoeken en heb ik voor een tweede of soms voor een derde keer geportretteerd. Natuurlijk wordt een lichaam stilaan volwassen, maar het is tegelijk boeiend om te zien hoeveel van het kind nog in die jong- volwassene aanwezig is. In de blik, de ogen, de houding en gebaren…
Some of the children who posed for me I portrayed for a second or sometimes for a third time. Of course, a body is gradually maturing, but it is also fascinating to see how much of the child is still present in that young adult. In the look, the eyes, the posture and gestures …
School voor DigiGrafie 